Kleniowe kijki.

czy istnieje coś takiego jak ...?

Wędka na klenia

Dziś z rybami jest dużo gorzej. Rzeka wygląda zdecydowanie inaczej. Są jednak miejsca, gdzie moja kleniowa rzeczka wygląda tak samo jak 20 lat temu. Cieszyć nas może to, że są rzeczy, które od dziesiątek lat trwają i nic nie jest w stanie ich zmienić. Silny nurt, zalegające na dnie głazy, konary i inne zawady. Wszystko objęte w brzegowe burty i pas wikliny nie do przejścia. Tam właśnie rozpocząłem swoje łowienie.

Pamiętam doskonale swój pierwszy spinningowy kij. Pamiętam dzień, kiedy dostałem go od ojca. Piękny, czerwony, szklany spinning z DDR. Germina, niecałe 200 cm długości – ideał, marzenie. Przypominam, że był to czas, kiedy wielu spinningowało jeszcze kołowrotkami z ruchomą szpulą. Dopełnieniem tego świetnego kija było uproszenie mojego najlepszego towarzysza wypraw wędkarskich, do przekazania w moje spinningowe dłonie kołowrotka marki Neptun.
Zestaw na tamte czasy doskonały. Lekki i sprężysty kijek, doskonały kołowrotek stanowiły idealny zestaw do łowienia na blaszkę kleni i kleników. Pierwsze ryby łowiłem na płytkich, kamienistych blatach, prowadząc blaszkę w połowie wody. Głębokość łowiska wynosiła wtedy od 0,5 do 1,5 m. Klenie, które łowiłem nie były imponujące. Największe, które udało mi się wyholować miały maksymalnie 40 cm. Ich wielkość pozwalała zatem stosować żyłkę w granicach 0,18. Na końcu zestawu zawieszona zawsze była blaszka obrotowa nr 1-2. Niestety ze względu na mój doskonały zestaw nie byłem w stanie stosować blaszek mniejszych. Odległości jakie uzyskiwałem blaszką 2-3 gramową powodowały to, że łowiłem rybki dwudziestocentymetrowe. I to był właśnie czas, kiedy odkryłem, że mój mega spinningowy zestaw ma poważne braki.
Nie byłem w stanie łowić nim małymi przynętami. Brakowało lekkości. Zbyt krótki kij znacznie utrudniał mi manewrowanie przynętami na dużych odległościach i do tego w bystrym nurcie. Brakowało długości. Kolejna sprawa to brak możliwości osiągania odpowiedniej odległości rzutowej. Kij był zbyt sztywny i nie pozwalał na odpowiednie załadowanie się przy przynęcie, która ważyła mniej niż 7 gram. Brakowało dolnej granicy ciężaru wyrzutu.

W ten sposób powstała myśl: kij trzymetrowy, taki, który będzie mógł odpowiednio daleko rzucić przynęty w granicach 3-10 gram. Kij, który na tamten czas najbardziej mnie interesował musiał posiadać akcje o ugięciu parabolicznym.
Wybór padł na austriacki, zrobiony na mocnym blanku muchowym, oznaczonym jako fast. Trzy metry długości! Nikomu chyba nie muszę mówić jakie pieniądze kosztował wtedy blank zrobiony w Europie, powstały na początku lat 90.
Pierwsze testy. Sprawa stała się jasna, mogę rzucać blaszkami 0, a nawet 0,0. Wtedy też przyszedł czas, kiedy odległości jakie osiągała moja standardowa jedynka powiększyły się dwa razy. Wszystkie te fakty wpłynęły na to, że łowione klenie urosły do dwóch kilogramów. Kij sprawował się doskonale. Posiadał odpowiednią moc, by śmiało wyhodować klenia 1,5-2 kilogramy. Z powodzeniem machałem blaszką nr 0 na żyłce 0,16. To był zestaw, którym w tamtym czasie łowiłem klenie, brzany, pstrągi, a i trafiały się spore szczupaki.
Przyszedł jednak zwrot akcji. Coraz częściej na mojej wędce zaczepiony był wobler. Na początku były to markowe, sprowadzane z Niemiec przynęty. Wobler był doskonały. Pamiętam czasy, kiedy klenie w okolicach 70 cm demolowały moje zestawy, rwały żyłkę, wpływały w zatopione konary, przybrzeżne krzaki, a ja najczęściej na swoim muchowym blanku nie byłem w stanie utrzymać kabana w ostrym nurcie. Jak się okazało kolejną istotną wadą tej wędki było totalnie nieprzystosowanie jej do prowadzenia przynęty stawiającej duży opór, prowadzonej pod prąd. Zmuszony byłem do łowienia na bardzo klasyczne woblery typu rapala original czy countdown. Pamiętam sytuację, gdy produkowane przez wspaniałych wędkarzy doskonałe pstrągowe, kleniowe woblery prowokowały do ataku różne drapieżniki i najczęściej kończyło się to wszystko tym, że nie miałem czym ryby zaciąć. Był to czas powrotu do mojej czerwonej Germiny, która mogła poprowadzić doskonałe, ręcznie wykonywane woblery. Woblery kleniowe wykonywane przez rzemieślników niejednokrotnie miały sporo ponad 5 cm, a największe klenie łowiłem na 7cm brudasy. No ale jak można spinningować przedzierając się przez wiklinowe zarośla z dwoma kijami.
 

Jaka wędka na klenia

Do dziś łowię tym kijem i prawdopodobnie szukał już nic nie będę. No chyba że ktoś wymyśli jakąś inną ciekawą przynętę.

Remigiusz Kopiej
Corona Fishing.pl
foto: autor, Jacek Karczmarczyk

Przeczytaj więcej o:
Gdzie łowić ryby w rzece
łowieni kleni w zimie
łowienie na smużaki

Zobacz też:
woblery na klenia
smużaki na klenia
obrotówki na klenia
przynęty spinningowe